| ||||
روش درمان فتودینامیک (PDT) نوعی درمان سرطان است که از تلفیق یک ماده شیمیایی به نام حساس‌کننده نوری و نوعی خاص اشعه که باعث کشتن سلولها می شود حاصل می‌شود. اگرچه روش PDT به طور گسترده‌ای جهت درمان سرطان پوست مورد استفاده قرار گرفته با این حال استفاده از آن برای درمان سرطان های عمیق تر یکی از مشکلات عمده پیش رو است چرا که نور لازم جهت انجام PDT قادر به نفوذ به مناطق عمقی بافتها نیست.
به گزارش سرویس فن‌آوری خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، محققان دانشگاه تگزاس برای رفع این مشکل نوع جدید PDT را عرضه کرده‌اند که در آن نور به کمک نانوذرات درخشانی که به آنها مواد تحریک شونده با نور متصل می باشند ایجاد می‌شود.
موقعی که ترکیب نانو ذره- ماده تحریک شونده با نور به سمت یک تومور هدایت می شوند و به کمک اشعه X یا سایر منابع تابش تحریک می شوند، ذرات شروع به تولید نور کرده و مواد تحریک شونده با نور فعال می‌شوند. با استفاده از این ایده جدید درمانی هیچ‌گونه نور خارجی برای فعال کردن ماده تحریک شونده با نور در درون تومورها نیاز نیست و از این رو ضخامت بافتها یک عامل محدود کننده برای استفاده از PDT نخواهد بود. از طرفی با توجه به اینکه تابش اشعه و فتودینامیک درمانی با هم تلفیق شده و با هم اتفاق می‌افتند لذا تخریب تومور به صورت موثرتری اتفاق می افتد.
با توجه به اینکه اشعه X قادر به نفوذ به بافتهای عمقی است از آن می توان برای درمان تومورهای عمقی استفاده کرد. به این دلایل روش مذکور، راهکاری ساده اما موثر برای درمان سرطان ارائه کرده است.
برای دستیابی به کاربردهای عملی، مجموعه نانو ذره – پورفیرین بایستی به کمک حامل‌هایی همچون آنتی‌بادی‌ها، پیتیدها، لیپوزوم ها و سایر ملکول‌های فعال به سلولهای تومور انتقال داده شوند.
به گزارش ایسنا از ستاد ویژه توسعه فن‌آوری نانو، برای طراحی این حامل‌ها افراد بایستی به اثر آنها بر مقدار تولید اکسیژن فعال توجه داشته باشند. در این مطالعه محققان از اسیدفولیک برای هدفگیری گیرنده های فولات در سلولهای سرطانی استفاده کردند.
نتایج آنها نشان داد که اسیدفولیک هیچ اثری بر روی مقدار تولید اکسیژن فعال در مجموعه نانوذره ندارد. از این سیستم به طور عملی جهت انجام روش‌های فعال سازی به کمک نور می توان استفاده کرد.
نتایج این مطالعه در مجله Applied Physics Letters منتشر شده است |
| تولید انبوه 'ضدماده' در آزمایشگاه
|
تشعشعاتی که از ابری از اتم های 'ضدهیدروژن' تولید شد
انشمندان می گویند موفق به تولید انبوه "ضدماده" (antimatter) در آزمایشگاه شده اند. این گام مهمی است که به مطالعه دقیق خواص ضدماده و حل یکی از بزرگ ترین معماهای جهان کمک خواهد کرد.
"ضدهیدروژن" (antihydrogen) در گذشته به تعداد کم و در نوبت های مختلف آزمایشگاهی تولید شده بود.
اکنون دانشمندان می گویند با استفاده از دستگاه شتاب دهنده ذرات در مرکز "سرن" در شهر ژنو سوییس بیش از 50 هزار اتم ضدهیدروژن تولید کرده اند. سرن سازمان اروپایی برای مطالعات هسته ای است.
ضدماده تصویر آیینه ای ماده معمولی است و دانشمندان تصور می کنند به هنگام خلق جهان هر دو آنها به مقدار یکسان تولید شده اند. به این ترتیب این سوال پیش می آید که چرا ماده معمولی بر جهان حاکم است.
آزمایش ها ادامه دارد
پروفسور مایکل چارلتون از دانشگاه ولز در سوانسی گفت: "این گامی مهم و روشن کننده افقی تازه است که دانشمندان را قادر می کند تقارن در طبیعت را مطالعه و قوانین اساسی فیزیک را که بر جهان حاکم است کشف کنند."
پژوهشگران در آخرین آزمایش ها، از شتاب دهنده سرن برای ایجاد "ضدپروتون" استفاده کرده و آنها را در یک محفظه خلا، به دام انداختند.
در همین حال برای تولید "پوزیترون" از یک منبع رادیواکتیو استفاده شد که آن نیز در چنین محفظه ای به دام انداخته شد. با تزریق ضدپروتون به ظرف پوزیترون ها، "ضدهیدروژن" تولید شد.
البته حیات ضدماده کوتاه بود و بلافاصله پس از برخورد با ماده معمولی نابود شد. دستگاه های ویژه، تشعشع منحصر به فرد ناشی از نابودی ضدماده را ردیابی کردند.
محققان سال ها است که برای تولید انبوه ضدماده تلاش می کنند تا "مدل استاندارد" که ذرات بنیادی و کنش و واکنش آنها را شرح می دهد، آزمایش کنند.
چنین آزمایشی مهم است چون به گفته "جفری هنگست" از موسسه سرن، اگر ضدهیدروژن مانند هیدروژن رفتار نکند "باید کتاب های درسی را بازنویسی کرد."
ماده و ضدماده در اثر اصابت با یکدیگر، ضمن انفجاری نابود شده و به تشعشع بدل می شوند. دانشمندان معتقدند این فرآیند در نخستین مراحل جهان میلیاردها سال قبل نقش اساسی داشته است.
در حال حاضر، ماده بر جهان غالب است، اما دانشمندان علت آن را نمی دانند.
تمجید و تردید
دیوید کریستین از موسسه "فرمیلب" در آمریکا دستاورد سرن را مورد تمجید قرار داد.
وی گفت: "هنوز گام های بزرگ زیادی هست که باید برداشته شود، اما این قدمی مهم است."
با این حال برخی گروه ها هنوز نسبت به این آزمایش که جزییات آن در نشریه "نیچر" (طبیعت) به چاپ رسیده است، قانع نشده اند.
جرالد گابریلسی از دانشگاه هاروارد گفت: "تجربیات طولانی ما با این آزمایش های دشوار نشان می دهد که احتمال دارد ضدهیدروژن واقعا تولید نشده باشد."
وی افزود که مقالات گروه او که قرار است به زودی منتشر شود "نشان خواهد داد چگونه ممکن است محققان فریب بخورند."
هرگونه ایده ای برای استفاده از ضدماده برای نیرو دادن به سفینه های فضایی یا برای تولید سلاح هنوز متعلق به عالم داستان های علمی تخیلی است.